[u[g][m][a][ ][s][a][][c][e][b][u][a][n][o]

Wala man jud tingali’y nakabalo kung unsa ang mahitabo sa umaabot. Labaw na tingali ko nga usa lang ka istudyante nga usahay gali di pa kabaw kaayo mutimbang sa mugama kung naa koy buhatong disisyon. Sa akong nakatunan sa among maestro nga si Leo, sa una ang mga bisaya di kaayo hilig musulat. Mao ni ang gitawag nila sa inglis nga “oral”. Di pareha sa mga langyaw nga ipamutang jud nila sa libro kay tungod ilang gi ampingan. Wa man pud ko ga-ingun nga patara ra ta pero ang akong pasabot lahi atong pamaagi. Sa panahon nato karon nga sayon na ang mga butang para nato. Halos tanan matawag na ug “instant”, daghan nag mahimo ang katawhan labi na kitang mga Bisaya. Kung kita mapasalamatun sa atong sinultian angay pud natong ipakita ug buhaton ang atong mga tagsa-tagsang bahin. Usa sad diha kay ang paggamit ug kumpyuter. Parehas ani akong gibuhat, daghan kaayo ang pwedeng makabasa ani kay halos tanang taw karon kay mugamit na ug kumpyuter. Kung tanan nato makahinumdum ug makahuna-huna unsa ka nindut ang makagamit sa sinultiang Cebuano, walay rason nga maguol ta sa ugma niya. Mas mu-unlad ug mu asenso ta ug ang atong probinsya kay atong napakita ang ka anindut sa atong sinultian. Mas hayag ang ka ugmaon sa atong lugar kung kahibalo lang ta mupasigarbo sa ka anyag sa Cebuano.